Geen tijd om te genieten van een langspeelfilm, kies dan voor qualitytime en kijk eens een kortfilm!
“Dag opa” is een kortfilm van ongeveer 15 minuten, waarin Bartje, een kereltje van tien jaar een hekel heeft aan zijn opa die constant sigaren rookt. En de wolken rook met een vleugje ironie in het gezicht van het jongetje blaast.
Er wordt weinig gesproken in de kortfilm, want nadat de grootvader bij het gezin komt inwonen wordt er vrijwel niets meer gezegd. Pas aan het einde van de film vertelt de jongen zonder medelijden “Ik denk dat opa dood is”.
Hun zoon komt altijd op de laatste plaats in het gezin, want als opa bij hun gezin komt wonen, verhuist het jongetje meedogenloos naar een klein en donker kamertje. Zelfs wanneer de opa sterft kan hij niet terug naar zijn oude en gezellige kamer. Die moet hij namelijk afstaan aan een klein broertje of zusje dat er bij komt.
De vader die hier slechts een kleinere rol heeft, wordt gespeeld door Stany Crets. De moeder is Karlijn Sileghem. Ze leeft vooral mee met haar zoontje, maar durft eigenlijk niets te zeggen. De sigarenverslaafde opa is Ward de Ravet, tevens een hoofdpersonage. En het zoontje is Foeke van Haver, die deze rol op zo’n jonge leeftijd prachtig heeft vertolkt. Zijn mimiek en houding kunnen volgens mijn mening slechts enkelen imiteren.
In deze kortfilm moet je zeer goed letten op de mimiek, die is immers fantastisch. Daarom wordt er ook bijna niet gesproken. Van hun gezichten kun je perfect aflezen wat ze beogen. En zo kun je zelf ook de tekst inbeelden van wat ze zouden gezegd hebben.
De muziek is zeer rustig en roept altijd de gepaste sfeer op. Eén keer is deze zelf vrolijk, in tegenstelling tot de rest van de film waar die donker en bedroeft klinkt.
Aan dit soort films geef ik niet mijn voorkeur, maar voor wie van kortfilms houdt, zal er zeker graag naar kijken!
Deze kortfilm van Jeroen Dumoulein won al enkele binnen- en buitenlandse prijzen.
